Met de uitnodiging in de hand stapten Kim en Sonja uit de taxi, die hen tot aan de stoep voor de ingang van het hotel bracht. In hun prachtige feestjurken en op hoge hakken liepen ze naar de garderobe om hun jassen af te geven. Bij de ingang van de gereserveerde feestzaal lieten ze hun uitnodiging zien aan de uitsmijter bij de deur. Sjiek hoor! Nieuwjaars gala; gemaskerd bal stond er in grote gouden letters op de matzwarte kaart. De uitsmijter knikte als goedkeuring na het zien va de uitnodigingen en wees naar de maskers op hun hoofd. ‘Ohja, misschien wel handig om die eens op onze gezichten te zetten,’ zei Kim lachend en ze trok haar minuscuul maskertje over haar ogen heen. Less is more was altijd haar motto, zelfs nu en Sonja moest er van giebelen toen ze het zag. Zelf had ze een behoorlijk masker weten te bemachtigen die haar hele gezicht, op haar ogen, mond en kin na, bedekte. Ze had zin om eens een avondje in de menigte op te gaan. En op deze manier kon ze ongegeneerd van de aanblik van alle lekkere mannelijke gasten genieten. Maar ze hoopte op 1 iemand in het bijzonder. Alsof ze haar gedachten kon lezen, zei Kim ineens: ‘Ik ben benieuwd of Mark er ook is. En of we hem zullen herkennen. Maar man, wat lopen hier een paar lekkere kerels rond, Son!’ Mark was de baas van het bedrijf waar Kim en Sonja en alle andere gasten van dit galafeest voor werkten, zij het op de verschillende afdelingen. Mark was Sonja’s crush al vanaf dag 1 dat ze hem op de afdeling zag rondlopen in zijn pak.

‘Wat trek je aan naar het feestje?’ Ronnie ging op de rand van het bed zitten en keek naar Wendy, die met een handdoek om door de slaapkamer liep vanuit de badkamer. De geur van kokos volgde haar door de kamer heen en Ronnie ving er een snufje van op. Hij was dol op haar douchegel en shampoo met kokosgeur. Dat rook altijd zo fris en exotisch. Het wakkerde een bepaalde reactie bij hem aan. Wendy antwoordde zonder zich om te draaien: ‘Het groene jurkje wat we laatst hebben gekocht bij die ene winkel. Je weet wel…die winkel.’ Ze draaide zich even om en glimlachte, terwijl ze blosjes op de wangen kreeg. Ronnie wist precies welke winkel ze bedoelde, want dat was de winkel waar het shoppen eindigde in een spontane wip in een kleedhokje.

Eens in het jaar was het zover: sportdag op school. En van de ouders werd verwacht dat ze minimaal bij één sportevenement hielpen. Sara hielp meestal bij het jaarlijkse zwemgala. Zin had Sara er niet per se in, maar het werd wel een stuk leuker dan vorig jaar, door de nieuwe lekkere zwemcoach. Timo was precies wat je verwachtte van een zwemcoach op een school: lekker bruin door het vele buiten sporten en supergoed met kinderen. Zijn Italiaanse afkomst maakte hem een tikje mysterieus. Sara verheugde zich erop om met hem samen te werken.

“Wat voor jurk zoeken we?” vroeg Ronnie toen de autodeur dicht viel. Wendy’s beste vriendin gaf een verjaardagsfeestje en er werd mooi weer verwacht. ”Gewoon iets luchtigs en gezelligs,” antwoordde Wendy terwijl hij de auto startte. Het was warm buiten en ze reden met open ramen door de stad. “Oké,” zei hij toen, “je weet dat ik winkelen niet het leukst vind om te doen.” Het klopt, Wendy wist het. Winkelen met hem was eigenlijk geen goed plan. Wendy wist niet precies waar ze naar opzoek was en Ronnie zou alles aanbevelen om maar zo snel mogelijk weer terug te keren richting de auto.

Ze nam de telefoon op. ‘Vanmiddag kom ik je rond 12 uur ophalen. Zorg dat je klaar staat en trek je beschermende kleding aan, schatje.’ Ze voelde gefladder in haar buik bij het horen van de opwinding in zijn stem en het vooruitzicht om urenlang bij hem achterop de motor te mogen meerijden. ‘Dat komt helemaal goed, lieverd. Ik heb er zin in!’ Hij lachte aan de andere kant van de lijn. ‘Ik ook, schatje. Tot straks.’ Ze verbraken de verbinding en Wendy legde de telefoon neer op de kaptafel. Ze was net uit de douche gestapt toen ze de telefoon hoorde en ze de naam van Ronnie op het scherm had zien staan. Snel ging ze zich klaar maken.

‘Kom je straks bij ons eten?’ Wendy stond in de keuken in haar pan met soep te roeren. Ook al was het nog best vroeg om te koken, ze kon het maar al beter gedaan hebben, aangezien Lesley over een half uurtje zwemles had en het erna te laat werd om nog te gaan koken. Dan hoefde ze de heerlijke zelfgemaakte erwtensoep alleen nog maar op te warmen. ‘Sorry, ik ga het denk ik niet redden. Ik kom om in het werk, lieverd,’ klonk het aan de andere kant van de lijn en Wendy zuchtte onverstaanbaar, wetende dat Ronnie echt wel zijn best deed. Hij was gewoon een harde werker. Een van de redenen waarom ze hem zo aantrekkelijk vond. ‘Ik zal kijken wat ik kan doen, maar als het echt niet lukt hou je dat nog tegoed van me. Oké?’ Wendy knikte als antwoord maar besefte dat hij dat natuurlijk niet kon zien dus antwoorde kort met ja is goed, voordat ze afscheid namen en ze de lijn verbrak. ‘Lesley, ben je klaar schat? We moeten gaan!’ riep ze naar haar zoon, terwijl ze het gas uitdraaide, de pan op het deksel deed en in de gang haar jas en sleutels pakte om te gaan. Haar zoon sjokte ook de gang op en trok zijn jas aan, pakte zijn zwemtas en samen vertrokken ze naar de zwemles.

Ronnie en Wendy waren al een tijdje goede vrienden. Beide alleenstaande ouders van een stel leuke, guitige jochies genaamd Sam en Lesley. Mede daarom ondernamen ze samen geregeld leuke uitstapjes met hun zoontjes. Naar het zwembad, naar de verschillende speeltuinen in de buurt en zelfs naar de bioscoop gingen ze geregeld samen. De jochies waren ondertussen ook goede vriendjes geworden, die geregeld samen speelden in hun vrije tijd. Daarom was het ook niet raar, toen Ronnie op een dag voorstelde om samen een weekendje met de jochies naar een huisje in de Ardennen te gaan. Wendy hoefde hier nog niet eens over na te denken, wetende dat ze met z’n allen een ding gemeen hadden; ze hielden allemaal van de natuur en wandelen door de bossen. Dus dit was een supergoed idee.

Lisanne liep met haar vriendinnen Romy, Saskia en Penny over de boulevard. ‘Wat is het hier toch heerlijk,’ zuchtte ze en de andere drie mompelden goedkeurend. Ineens stopte Penny en hield ze met haar armen de anderen ook tegen in haar stop. ‘Zou het niet leuk zijn als we allemaal een Summer fling hadden hier?’ Ze keek van de een naar de ander en lachte. Haar drie vriendinnen lachten allemaal mee. ‘Dat zou geweldig zijn,’ antwoordde Saskia. ‘Ik zou het helemaal niet erg vinden. We zijn tenslotte allemaal vrijgezel en maar een keer jong. Dus daar moeten we echt van genieten,’ zei Romy. ‘Maar waar vinden we vier leuke jongemannen hier, die ons ook nog kunnen verstaan?’ vroeg Lisanne hardop af. ‘Ach, we hoeven geen diepgaande gesprekken met ze te hebben. Als we maar een leuke tijd samen hebben,’ zei Penny en ze schoten allemaal weer in de lach. Lisanne voelde zich wel een beetje opgelaten. Zij was nog maagd geweest toen ze haar ex vriendje had leren kennen. Hij was dus haar eerste en tevens enige bedpartner geweest. Totdat het een half jaar geleden ineens uitging, omdat hij haar had bedrogen met een of andere snol. Terwijl haar vriendinnen veel meer ervaring hadden, had zij het gevoel dat ze nog heel veel moest leren.

Ze keek met grote ogen naar de test in haar handen. Ongelooflijk! Knetter positief. Hoe was dit nu mogelijk? Ze besloot hem op de hoogte te brengen van dit al dan niet zo heuglijk nieuwtje. Met een blik op de klok zag ze dat hij normaal gezien rond deze tijd thuis zou zijn, dus ze pakte met lood in haar schoenen haar mobieltje, zocht in de lijst naar zijn nummer, drukte op de belknop en ging met een diepe zucht op de bank zitten. Na twee keer overgaan, klonk een hele bekende hese stem aan de andere kant van de lijn. ‘Hey babe!’ Ze slikte en kreeg er met moeite ‘hey’ uit door de brok in haar keel. Ze wist niet wat ze hier zelf van moest vinden, laat staan wat hij ervan zou vinden. ‘Wat leuk dat je belt. I was just thinking about you. Can’t wait till you’re here again. Tell me, hoe gaat het daar in het natte landje?’ ‘Uhm…het gaat zijn gangetje. Maar ik moet je wat vertellen.’ Automatisch gingen haar gedachten terug naar 3 maanden geleden.

Mijn vader en moeder waren al sinds ik klein was gescheiden. Alhoewel ik sindsdien niet veel gegroeid ben in lengte zeg maar. Haha Inmiddels waren ze allebei al een hele poos gelukkig met een nieuwe partner. De vrouw van mijn vader had zelf al een zoon uit een vorig huwelijk, Jason en samen met mijn vader kregen ze Jenny, mijn halfzusje. De vriend van mijn moeder had zelf geen kinderen, maar samen met hem kreeg mijn moeder Timo, mijn halfbroertje. Ik was graag bij allebei de gezinnen thuis. Alleen had ik altijd het idee of Jason jaloers was, omdat hij zijn moeder jarenlang voor zich alleen had gehad en nu ineens moest delen met een stiefvader en een paar stief- en halfzusjes. Hij was ook niet bepaald vriendelijk, altijd in een chagrijnig humeur en kwam ook vaak door zijn gedrag in de problemen. Waarna mijn vader hem steeds weer eruit moest halen. Eerst werd dit verweten aan de puberteit, maar inmiddels was hij al 20 jaar oud en nog steeds was hij de eeuwige chagrijn die maar steeds in de problemen kwam. Hij was er zelfs door in de gevangenis gekomen, nadat ie bij een ruzie iemand het ziekenhuis in had geslagen. Sinds kort was ie weer op vrije voeten.

Een paar maanden geleden besloten Rick en ik te verhuizen van de grote stad naar een buitenwijk. Je weet wel, van dat drukke flitsende leventje zonder tijd voor elkaar of onszelf naar een leventje met meer rust, gemak en alle tijd van de wereld. We verkochten onze peperdure flat van 12 hoog en kochten in de plaats daarvan een schattige twee-onder-een-kap in een gezellige buurt. Er was ons verteld door de makelaar dat dit een kindvriendelijke buurt was met veel scholen en een groot winkelcentrum in de buurt. Rick zou gewoon bij zijn baas blijven. En ik besloot om van thuis uit te gaan werken als illustrator ipv op kantoor, zodat ik lekker thuis kon zijn en mijn eigen tijd kon indelen. Zo had ik alle aandacht voor onze husky, Binky.

De deurbel gaat, het schelle geluid maakt me wakker. Het is voor het eerst in weken dat ik kan uitslapen en het irriteert me dat iemand me wekt. Ben ik een afspraak vergeten? Ik schiet mijn zwartsatijnen badjas aan over mijn string en hemdje en race de trap af naar de deur. Door het zijraam zie ik het blauwe busje van de boodschappenbezorger staan. Shit, ik ben totaal vergeten dat ik boodschappen had besteld.